ရောင်နီ ဝိုးတဝါးမှာ
ပုဝါပါးပါး မြူနှင်းမှုန်တွေ ခြုံလွားစဉ်
အမေ့ လက်ဖဝါးကို ဆုပ်ကိုင်လို့
လမ်းများစွာ လျှောက်ခဲ့တုန်းက
ဒီဆောင်းဟာ မချမ်းပါဘူး အမေ…….။
မြောက်ပြန်လေစိမ်းတွေ
တစ်ခေါက်ပြန် ယိမ်းနေလေပြီ…..။
မြို့လေးနဲ့ အဝေး …ချယ်ရီနဲ့ ဝေး
အမေနဲ့လည်း ဝေး…တောင်ပြာတန်းတွေ ဝေး
အတွေးစိတ်ကူးတွေ ဝေဆာနေသေးချိန်
နေ့စဉ်ရက်ဆက် ဖုန်းခွက်လေးထဲမှာ
တစ်ချက် တစ်ချက်
အမေ့ ဆုံးမသံတွေ ကြားနေခဲ့ချိန်တုန်းက
ဒီဆောင်းဟာ မချမ်းပါဘူး အမေ…..။
မြောက်ပြန်လေစိမ်းတွေ
တစ်ခေါက်ပြန် ယိမ်းနေလေပြီ…..။
ဟိုးအဝေးမှာ
မီးအိမ်တစ်လုံးတော့ ငြိမ်းခဲ့ပြီ
စိတ်ဓါတ်တွေ ပြိုဆင်းလို့
အိမ်ယာလိပ်လည်း သိမ်းခဲ့ပြီ
လမ်းတွေ လမ်းတွေ ကြမ်းတမ်းလို့
အမောတွေ အရှုံးတွေနဲ့ ဖြတ်သန်းချိန်
ခုတော့
ဒီဆောင်းဟာ အရမ်းချမ်းတာပဲ အမေ….။
မြောက်ပြန်လေစိမ်းတွေ
တစ်ခေါက်ပြန် ယိမ်းနေလေပြီ …..
တစ်ခေါက်ပြန် ယိမ်းနေလေပြီ ………..။
ပုဝါပါးပါး မြူနှင်းမှုန်တွေ ခြုံလွားစဉ်
အမေ့ လက်ဖဝါးကို ဆုပ်ကိုင်လို့
လမ်းများစွာ လျှောက်ခဲ့တုန်းက
ဒီဆောင်းဟာ မချမ်းပါဘူး အမေ…….။
မြောက်ပြန်လေစိမ်းတွေ
တစ်ခေါက်ပြန် ယိမ်းနေလေပြီ…..။
မြို့လေးနဲ့ အဝေး …ချယ်ရီနဲ့ ဝေး
အမေနဲ့လည်း ဝေး…တောင်ပြာတန်းတွေ ဝေး
အတွေးစိတ်ကူးတွေ ဝေဆာနေသေးချိန်
နေ့စဉ်ရက်ဆက် ဖုန်းခွက်လေးထဲမှာ
တစ်ချက် တစ်ချက်
အမေ့ ဆုံးမသံတွေ ကြားနေခဲ့ချိန်တုန်းက
ဒီဆောင်းဟာ မချမ်းပါဘူး အမေ…..။
မြောက်ပြန်လေစိမ်းတွေ
တစ်ခေါက်ပြန် ယိမ်းနေလေပြီ…..။
ဟိုးအဝေးမှာ
မီးအိမ်တစ်လုံးတော့ ငြိမ်းခဲ့ပြီ
စိတ်ဓါတ်တွေ ပြိုဆင်းလို့
အိမ်ယာလိပ်လည်း သိမ်းခဲ့ပြီ
လမ်းတွေ လမ်းတွေ ကြမ်းတမ်းလို့
အမောတွေ အရှုံးတွေနဲ့ ဖြတ်သန်းချိန်
ခုတော့
ဒီဆောင်းဟာ အရမ်းချမ်းတာပဲ အမေ….။
မြောက်ပြန်လေစိမ်းတွေ
တစ်ခေါက်ပြန် ယိမ်းနေလေပြီ …..
တစ်ခေါက်ပြန် ယိမ်းနေလေပြီ ………..။
#အချစ်မဲ့ဂစ်တာ
No comments:
Post a Comment